Στρεβλή εικόνα, ως προς τις πραγματικές ιδεολογικές τους πεποιθήσεις, έχουν οι μεσήλικες ανά τον κόσμο, προκύπτει από ευρεία έρευνα, που έγινε με τη συμμετοχή 136.000 ανθρώπων από 48 χώρες, σε διάστημα 27 ετών.
Άρθρο της Έρσης Βατού στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 16 Ιουλίου 2010
Το κύριο εύρημα είναι ότι αυτός που στα 20 του χρόνια πίστευε και υπηρετούσε αριστερές ιδέες, τοποθετεί και στα 40 του τον εαυτό του στην ίδια θέση του πολιτικού φάσματος, όμως ο τρόπος ζωής και οι αξίες του είναι πια συντηρητικές. Δεξιές, για να καταλαβαινόμαστε. Οι «σοσιαλιστές της σαμπάνιας», όπως απολαυστικά τους αποκαλεί η «Ντέιλι Τέλεγκραφ», χαρακτηρίζονται από τη στρεβλή εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους. Μάλιστα, όσο υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο έχουν τόσο και μεγαλύτερες πιθανότητες να μην αντιλαμβάνονται ότι οι κάποτε ισχυρές αριστερές απόψεις τους για τα πράγματα έχουν τρωθεί.
Ενας από τους λόγους είναι ότι οι πιο μορφωμένοι άνθρωποι τείνουν να κάνουν παρέα με άλλους, οι οποίοι κατά κανόνα έχουν συντηρητικές απόψεις, οπότε αλλοιώνεται η αντίληψή τους ως προς το πού στέκουν οι ίδιοι, έγραψε ο λέκτορας Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ, επικεφαλής της έρευνας, Τζέιμς Ρόκεϊ. «Η πολιτική έχει να κάνει με την κοινωνία», λέει ο Ρόκεϊ. «Πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας δύο παράγοντες για να την εξηγήσουμε - ο πρώτος είναι ότι οι άνθρωποι συγκρίνουν τους εαυτούς τους, όχι με το σύνολο του πληθυσμού, αλλά με τους ανθρώπους που συναναστρέφονται.
Ο δεύτερος είναι ότι οι πολιτικές επιλογές αλλάζουν με τον χρόνο». Σύμφωνα με τη μελέτη του Πανεπιστημίου του Λέστερ, που βασίζεται στην έρευνα της World Values Survey, αρκετοί άνθρωποι ψηφίζουν αριστερά και κεντροαριστερά κόμματα «εκ παραδρομής». Εν ολίγοις, τα πολιτικά τους συμφέροντα και ο τρόπος ζωής τους δεν μπορούν να εξηγήσουν μια τέτοια ψήφο. Ομως οι συμμετέχοντες στην έρευνα, που τους ζητήθηκε να τοποθετήσουν πολιτικά τον εαυτό τους σε μια κλίμακα από το 1 έως το 10, με το 1 να δηλώνει την «αριστερά» και το 10 τη «δεξιά» επιλογή, φάνηκε ότι έβλεπαν τους εαυτούς τους διαφορετικά από ό,τι δικαιολογούσε η άποψή τους, παραδείγματος χάριν για το πώς θα πρέπει να κατανέμεται ο πλούτος.
Πολλές γνωστές προσωπικότητες παγκοσμίως ακολούθησαν δεξιόστροφη διαδρομή στην Ιστορία. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ ως υπουργός των Φιλελευθέρων το 1908 βοήθησε στην υιοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου μισθού, στην ηλικία των 50, όμως, το 1924, εντάχθηκε στους συντηρητικούς Τόρηδες. Ενα άλλο παράδειγμα είναι αυτό του διανοούμενου Κρίστοφερ Χίτσενς, που άλλαξε στάση ζωής, αποκηρύσσοντας τις αριστερές ιδέες της νεότητάς του και έγινε θερμός υπέρμαχος του πολέμου των ΗΠΑ στο Ιράκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.