Ο τρίτος κύκλος της πετυχημένης παράστασης «Το όνομά μου είναι Rachel Corrie» συνεχίζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Η σκηνοθεσία είναι της Μάνιας Παπαδημητρίου.
Κάθε Σάββατο στις 19:00 και Κυριακή & Δευτέρα στις 21:30.
Θέατρο του Νέου Κόσμου Αντισθένους 7 και Θαρύπου, Αθήνα,
Τηλέφωνο: 21 – 9212900
Μετάφραση Νάνσυ Τρικαλίτη.
...Παίζουν Δήμητρα:Σύρου, Μάρω Αγρίτη
Μία αληθινή ιστορία. Μία παράσταση που απαγορεύτηκε στη Νέα Υόρκη.
Ένα θέατρο ντοκουμέντο που «μιλάει» την αλήθεια.
Η 23χρονη αμερικανοεβραία Rachel Corrie βρήκε το θάρρος να περάσει στην απέναντι όχθη και να δει την αλήθεια της άλλης πλευράς με τα δικά της μάτια…
Την αλήθεια του παλαιστινιακού λαού που εδώ και 60 χρόνια βρίσκεται σε απόγνωση…Και συνάντησε το θάνατο…Ήταν ηρωίδα; Ήταν τρελή;
Λίγα λόγια για την ιστορία του έργου
NEOS ANEMOS
Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!!!
ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΝΟΥΣΙΑ...
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΜΑΧΗΤΗ... ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!!!
Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010
Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010
Προκλητική συσσώρευση πλούτου
«Ο Κωνσταντίνος - Αλέξανδρος Γουλανδρής αγόρασε πριν από λίγα εικοσιτετράωρα το ακριβότερο σπίτι στον κόσμο, η τιμή του οποίου αγγίζει τα 240.000.000 ευρώ. Πρόκειται για ένα ρετιρέ περίπου 1.600 τετραγωνικών μέτρων ... διαθέτει τρεις αχανείς κρεβατοκάμαρες, με την κάθε μία να έχει δική της κουζίνα, ιδιωτικό θέατρο, γκαρνταρόμπα και αμέτρητα μπάνια … Επίσης είναι κάτοχος ενός από τα μεγαλύτερα γιοτ στον κόσμο του Delma, με σημαία του Ντουμπάι, διαθέτει ένα Boeing 767 και Gulfstream G550 … Ο 47χρονος Κωνσταντίνος-Αλέξανδρος Γουλανδρής εκτός των άλλων είναι πρόεδρος και μέτοχος της Victory Carriers, μιας από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρίες παροχής καυσίμων και ενέργειας στο κόσμο ενώ είναι επίσης ένας εκ των οικονομικών συμβούλων της βασιλικής οικογένειας της Σαουδηικής Αραβίας και του Εμίρη του Κατάρ… η περιουσία του κ. Γουλανδρή ξεπερνά τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια… ».
Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Ρομά δεν αντέδρασα... Δεν ήμουν Ρομά.
Βαθιά μαχαιριά στην καρδιά της πέμπτης γαλλικής δημοκρατίας αποτελούν οι πρόσφατες κινήσεις του Νικολά Σαρκοζί εναντίον των Ρομά. Κινήσεις με τις οποίες ελπίζει να κλέψει και πάλι την ψήφο της Άκρας Δεξιάς από την παράταξη του Ζαν Μαρί Λεπέν και να συγκαλύψει τον ταξικό χαρακτήρα των επερχόμενων κοινωνικών συγκρούσεων πίσω από ένα μανδύα εθνικών και φυλετικών στοιχείων.
Με τη δημοτικότητά του να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και ενώ ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τη «μητέρα όλων των μαχών» για το ασφαλιστικό, ο γάλλος πρόεδρος διαφημίζει τις ομαδικές απελάσεις των Ρομά με το βλέμμα στραμμένο στις προεδρικές εκλογές του 2012. Μέσα σε λίγες ημέρες σχεδόν 700 άτομα αναγκάστηκαν να επιβιβαστούν σε ειδικά ναυλωμένα αεροπλάνα που τους μετέφεραν σε αεροδρόμια της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας. Οι απελάσεις, που θύμισαν σε αρκετούς τις διώξεις των Εβραίων από την κατοχική κυβέρνηση του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, προκάλεσαν την αντίδραση του ΟΗΕ, της ΕΕ ακόμη και του Βατικανού. Παρόλα αυτά έγιναν δεκτές σαν μια «μάλλον καλή ιδέα» από κυβερνήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη που αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους εν όψει επερχόμενων κοινωνικών συγκρούσεων.
Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010
Παιδιά ενός κατώτερου Θεού
Κάθε 5 δευτερόλεπτα, ένα παιδί γεννιέται. Κάθε 5 δευτερόλεπτα, ένα αεροπλάνο απογειώνεται. Κάθε 5 δευτερόλεπτα, κλείνεται μια συμφωνία. Κάθε 5 δευτερόλεπτα κάποιος παντρεύεται, κάποιος γελά, κάποιος κλαίει, κάποιος σκοτώνεται σε τροχαίο.Κάθε 5 δευτερόλεπτα, ένα παιδί πεθαίνει από την πείνα, κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική, το Κέρας της Αφρικής και τη ΝΑ Ασία. Για να μην συμπεριλάβουμε εκείνα τα παιδιά που πεθαίνουν από αρρώστιες και κακές συνθήκες διαβίωσης.
Είναι γεγονός ότι οι δύο μάστιγες του καιρού μας, ο υποσιτισμός και το HIV/AIDS, βασανίζουν τις ξεχασμένες από Θεό κι ανθρώπους χώρες του Τρίτου Κόσμου, που αδυνατούν να ορθοποδήσουν λόγω της φτώχειας και πολύ συχνά μετατρέπονται σε πεδία μάχης, αφού στο έδαφός τους και κυρίως λόγω του ορυκτού πλούτου τους ή της γεωγραφικής θέσης τους, διακυβεύονται τα συμφέροντα των ισχυρών της Γης.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία που παρέχουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα: 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν από ελλιπή θερμιδική πρόσληψη, με συνέπεια να μην ικανοποιούν βασικές βιολογικές τους ανάγκες. 11 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν το χρόνο από υποσιτισμό, ενώ 30% του πληθυσμού της Γης υποφέρει από πείνα και υποσιτισμό.
Είναι γεγονός ότι οι δύο μάστιγες του καιρού μας, ο υποσιτισμός και το HIV/AIDS, βασανίζουν τις ξεχασμένες από Θεό κι ανθρώπους χώρες του Τρίτου Κόσμου, που αδυνατούν να ορθοποδήσουν λόγω της φτώχειας και πολύ συχνά μετατρέπονται σε πεδία μάχης, αφού στο έδαφός τους και κυρίως λόγω του ορυκτού πλούτου τους ή της γεωγραφικής θέσης τους, διακυβεύονται τα συμφέροντα των ισχυρών της Γης.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία που παρέχουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα: 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν από ελλιπή θερμιδική πρόσληψη, με συνέπεια να μην ικανοποιούν βασικές βιολογικές τους ανάγκες. 11 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν το χρόνο από υποσιτισμό, ενώ 30% του πληθυσμού της Γης υποφέρει από πείνα και υποσιτισμό.
Σάββατο 14 Αυγούστου 2010
Άλμπερτ Αϊνστάιν : " Γιατί Σοσιαλισμός"
" H οικονομική αναρχία της καπιταλιστικής κοινωνίας ,όπως υπάρχει σήμερα,είναι κατά την γνώμη μου η πραγματική πηγή του κακού..."
"...Είμαι πεισμένος ότι μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να μπει τέλος σε όλο αυτό το κακό, δηλαδή τη δημιουργία της σοσιαλιστικής οικονομίας με το αντίστοιχο σε αυτή σύστημα παιδείας, προσανατολισμένης σε κοινωνικούς σκοπούς. Σε μια τέτοια οικονομία η κοινωνία κατέχει τα μέσα παραγωγής και τα διαχειρίζεται με βάση το σχεδιασμό. Η σχεδιασμένη οικονομία πρo σαρμόζει την παραγωγή στις ανάγκες της κοινωνίας, κατανέμει την εργασία στους ικανούς για εργασία και εγγυάται τα μέσα προς το ζειν για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί. Αντί για την εξύμνηση της εξουσίας και της επιτυχίας, όπως γίνεται στη σημερινή μας κοινωνία, η παιδεία που συμπληρώνεται με την ανάπτυξη των εσωτερικών ικανοτήτων της προσωπικότητας, θα αποβλέπει στην ανάπτυξη σε αυτή της συναίσθησης της ευθύνης για τους άλλους ανθρώ πους..."
(Δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο 1 τεύχος του Αμερικανικού περιοδικού
Monthly Review, το 1949)
Ας εξετάσουμε πρώτ’ απ’ όλα το ζήτημα αυτό από την άποψη της επιστημονικής γνώσης.
Μπορεί να φανεί ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές μεθοδολογικές διαφορές ανάμεσα στην αστρονομία και την οικονομία: οι επιστήμονες και στους δύο τομείς προσπαθούν να ανακαλύ ψουν τους νόμους, που έχουν γενική εφαρμογή σε ορισμένες ομάδες φαινομένων; για να κά νουν την αμοιβαία σχέση των φαινομένων αυτών όσο γίνεται πιο κατανοητή.
Αλλά τέτοιες με θοδολογικές διαφορές υπάρχουν στην πραγματικότητα. Η ανακάλυψη των γενικών νόμων στον τομέα της οικονομίας είναι δυσκολότερη γιατί τα υπό παρατήρηση οικονομικά φαινόμενα, επηρεάζονται συχνά από πολλούς παράγοντες, που είναι πάρα πολύ δύσκολο να εκτιμη θούν ξεχωριστά. Εκτός από αυτό, η πείρα που συγκεντρώθηκε από την αρχή της λεγόμενης πολιτισμένης περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας, υποβάλλονταν και υποβάλλεται, ως γνω στόν, σε σοβαρές επιδράσεις και περιορισμούς όχι μόνο οικονομικού χαρακτήρα. ...
Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010
Επιστροφή στο 1800!
- 5% το όριο των απολύσεων, αντί για 2% που ίσχυε μέχρι σήμερα.
- Μείωση των αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης στο 50%.
- Αμοιβή των νεοεισερχόμενων στο 80% του σημερινού βασικού μισθού. Η γενιά των 700 ευρώ γίνεται γενιά των 600 ευρώ.
- Δουλειά μέχρι τα βαθειά γεράματα.
- Πάγωμα για τρία χρόνια των μισθών και άγνωστη η τύχη των δώρων.
Πράγματι το ΠΑΣΟΚ κράτησε τις υποσχέσεις του. Και δε θα θίξει τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα. Γιατί πολύ απλά, πλέον η λέξη μισθωτός καταργείται. Μάλλον για σκλάβους μιλάμε, κι επανερχόμαστε στην εποχή του καπιταλιστή-φεουδάρχη που κάνει ότι γουστάρει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Και όλα αυτά θα περάσουν με προεδρικά διατάγματα. Συγχαρητήρια και στον πρόεδρο της “Δημοκρατίας” που θα υπογράψει αυτά τα εκτρώματα. Προφανώς η κατακρεούργηση των θεμελιωδών εργατικών δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα θα ωφελήσει τα δημόσια οικονομικά της χώρας!
Κυριακή 25 Ιουλίου 2010
Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010
Σάββατο 17 Ιουλίου 2010
Οι Jethro Tull σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
Ένα από τα σημαντικότερα progressive ροκ συγκροτήματα των τελευταίων χρόνων έρχεται στην Ελλάδα για δύο ξεχωριστές συναυλίες στο νέο Θέατρο του TerraVibe Park (19 Ιουλίου) και στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη (20 Ιουλίου).
Στο καταπράσινο θέατρο της Μαλακάσας ξυπνούν οι θρύλοι του δάσους με τις μελωδίες των Jehtro Tull, συνοδευόμενες πάντα από το ροκ φλάουτο του Ian Anderson.
Ο Άντερσον ήταν ο πρώτος μουσικός που πρόσθεσε φλάουτο σε ροκ μπάντα και μαζί με τον Μάρτιν Μπαρ, τον βασικό κιθαρίστα του γκρουπ αλλά και με χαρισματικούς μουσικούς όπως ο Ντέιβιντ Γκούντιερ στο μπάσο, τον Τζον Ο Χάρα στο πιάνο και το ακορντεόν και τον βετεράνο ντράμερ Ντόαν Πέρι, έρχονται στην Ελλάδα να μαγέψουν το ελληνικό κοινό για ακόμα μία φορά με τους ιδιαίτερους ήχους τους.
Με πάνω από 60 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων παγκοσμίως, οι Jethro Tull ήταν οι πρωτοπόροι στη χρήση κλασικών οργάνων σε ροκ κομμάτια. Με τις συνθέσεις τους επέκτειναν τα όρια της ροκ με πολύπλοκους ρυθμούς και επιρροές από την κλασική μουσική, την τζαζ και την έθνικ.
Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας τους οι Jethro Tull πειραματίζονται με το χέβι μέταλ, τη φολκ και την ηλεκτρονική μουσική με χαρακτηριστική την συνεργασία τους το 2005 με τη Νέα Φιλαρμονική της Φρανκφούρτης σε διασκευές κλασικών κομματιών τους.
Σύγχρονος μεσήλικας: αριστερός στην καρδιά, δεξιός στο πορτοφόλι...
Στρεβλή εικόνα, ως προς τις πραγματικές ιδεολογικές τους πεποιθήσεις, έχουν οι μεσήλικες ανά τον κόσμο, προκύπτει από ευρεία έρευνα, που έγινε με τη συμμετοχή 136.000 ανθρώπων από 48 χώρες, σε διάστημα 27 ετών.
Άρθρο της Έρσης Βατού στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 16 Ιουλίου 2010
Το κύριο εύρημα είναι ότι αυτός που στα 20 του χρόνια πίστευε και υπηρετούσε αριστερές ιδέες, τοποθετεί και στα 40 του τον εαυτό του στην ίδια θέση του πολιτικού φάσματος, όμως ο τρόπος ζωής και οι αξίες του είναι πια συντηρητικές. Δεξιές, για να καταλαβαινόμαστε. Οι «σοσιαλιστές της σαμπάνιας», όπως απολαυστικά τους αποκαλεί η «Ντέιλι Τέλεγκραφ», χαρακτηρίζονται από τη στρεβλή εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους. Μάλιστα, όσο υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο έχουν τόσο και μεγαλύτερες πιθανότητες να μην αντιλαμβάνονται ότι οι κάποτε ισχυρές αριστερές απόψεις τους για τα πράγματα έχουν τρωθεί.
Ενας από τους λόγους είναι ότι οι πιο μορφωμένοι άνθρωποι τείνουν να κάνουν παρέα με άλλους, οι οποίοι κατά κανόνα έχουν συντηρητικές απόψεις, οπότε αλλοιώνεται η αντίληψή τους ως προς το πού στέκουν οι ίδιοι, έγραψε ο λέκτορας Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ, επικεφαλής της έρευνας, Τζέιμς Ρόκεϊ. «Η πολιτική έχει να κάνει με την κοινωνία», λέει ο Ρόκεϊ. «Πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας δύο παράγοντες για να την εξηγήσουμε - ο πρώτος είναι ότι οι άνθρωποι συγκρίνουν τους εαυτούς τους, όχι με το σύνολο του πληθυσμού, αλλά με τους ανθρώπους που συναναστρέφονται.
Κυριακή 11 Ιουλίου 2010
Είναι θέμα Παιδείας
Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης
Θα πηγαίνατε ποτέ το παιδί σας σε κάποιον γιατρό για τον οποίο μαθαίνατε πως τα δικά του παιδιά τα πάει σε άλλο γιατρό αντί να τα εξετάζει ο ίδιος; Θα κάνατε συμβόλαιο σε μια ασφαλιστική εταιρεία που τα στελέχη της είναι ασφαλισμένα κάπου αλλού; Δεν θέλει πολύ σκέψη η απάντηση. Είναι μάλλον αντανακλαστική. Δεν αγοράζεις ψωμί από έναν φούρνο που ο ιδιοκτήτης του δεν τρώει το ψωμί του. Μαθαίνω πως η κυρία Διαμαντοπούλου, υπουργός Παιδείας και δια βίου μάθησης (όσο περισσότεροι οι προσδιορισμοί τόσο χειρότερα) επέλεξε να στείλει το παιδί της σε ιδιωτικό σχολείο. Η κυρία υπουργός - μου είναι πολύ συμπαθής πρέπει να πω-, η οποία ζυμώνει το μεγάλο καρβέλι της παιδείας, θέλησε να αγοράσει από αλλού ψωμί για την οικογένειά της. Το μέλος της κυβέρνησης στο οποίο ο πρωθυπουργός εμπιστεύτηκε των θεραπεία του άρρωστου συστήματος της Παιδείας, εμπιστεύτηκε την οικογένειά της σε άλλο «γιατρό».
Η κυρία Διαμαντοπούλου, εκτός από οικονομικά εύρωστη, είναι σίγουρα πολύ καλή μάνα. Βλέπει τα χάλια στην Παιδεία, και κάνει αυτό που πρέπει να κάνει για το παιδί της. Το μορφώνει όσο καλύτερα γίνεται και το προετοιμάζει για το μέλλον. Είναι όμως καλή πολιτικός; Μπορώ να εμπιστευτώ ως πολίτης κάποιον , όταν ο ίδιος δεν εμπιστεύεται το έργο του; Θα μου πείτε μέχρι να φτιάξει, αν φτιάξει η Παιδεία, τι φταίει και το παιδί; Σωστά. Αυτό όμως δεν απαλλάσσει την κυρία υπουργό από την ηθική και την πολιτική της ευθύνη.
Η κυρία Διαμαντοπούλου, εκτός από οικονομικά εύρωστη, είναι σίγουρα πολύ καλή μάνα. Βλέπει τα χάλια στην Παιδεία, και κάνει αυτό που πρέπει να κάνει για το παιδί της. Το μορφώνει όσο καλύτερα γίνεται και το προετοιμάζει για το μέλλον. Είναι όμως καλή πολιτικός; Μπορώ να εμπιστευτώ ως πολίτης κάποιον , όταν ο ίδιος δεν εμπιστεύεται το έργο του; Θα μου πείτε μέχρι να φτιάξει, αν φτιάξει η Παιδεία, τι φταίει και το παιδί; Σωστά. Αυτό όμως δεν απαλλάσσει την κυρία υπουργό από την ηθική και την πολιτική της ευθύνη.
Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010
ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: Ο ΙΔΕΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
‘’Και ποια είναι η πιο αψηλή εντολή; Ν’ αρνηθείς όλες τις παρηγοριές-θεούς, πατρίδες, ηθικές, αλήθειες - ν’ απομείνεις μόνος και ν’ αρχίσεις να πλάθεις εσύ, με μοναχά τη δύναμή σου, έναν κόσμο που να μην ντροπιάζει την καρδιά σου... Ποια ‘ναι η πιο αντρίκια χαρά; Ν’ αναλαβαίνεις την πάσα ευθύνη’’.
«Μέχρι νεωτέρας»: Η ιστορία του Σαμίρ
Συντάκτης: Ρίκα Βαγιάνη
Ο Σαμίρ είναι εργάτης, Παλαιστίνιος, και δουλεύει σε οικοδομικό συνεργείο. Ηταν στην ομάδα που ανακαίνιζε το σπίτι των καλών μας φίλων στο Τελ Αβίβ. Απ’ όλους τους εργαζόμενους ήταν ο πιο γλυκός, ο πιο τσαχπίνης και ο πιο δουλευταράς. Το ζευγάρι τον αγάπησε (οι εργασίες στα διαμερίσματα του Τελ-Αβίβ κρατάνε όσο περίπου και στην Αθήνα, μήνες και μήνες). Εγιναν φίλοι, όπως εκατοντάδες, χιλιάδες Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι που βρέθηκαν να συνυπάρχουν, όπως τέλος πάντων συνυπάρχουν, σ’αυτή την παράξενη γωνιά του κόσμου.
Μια μέρα ο Σαμίρ δεν ήρθε στη δουλειά. Ούτε την επόμενη, ούτε την μεθεπόμενη, πράγμα αδιανότητο, γιατί δεν είχε χάσει ποτέ του μεροκάματο. Το είχε, άλλωστε, τρομερή ανάγκη, αφού η γυναίκα του μόλις είχε γεννήσει το παιδί τους.
Μια μέρα ο Σαμίρ δεν ήρθε στη δουλειά. Ούτε την επόμενη, ούτε την μεθεπόμενη, πράγμα αδιανότητο, γιατί δεν είχε χάσει ποτέ του μεροκάματο. Το είχε, άλλωστε, τρομερή ανάγκη, αφού η γυναίκα του μόλις είχε γεννήσει το παιδί τους.
«Πού είναι ο Σαμίρ»; ρώτησε το ζευγάρι τον (επίσης Παλαιστίνιο) εργολάβο. Προς μεγάλη τους έκπληξη, είδαν τον σκληροτράχηλο άνθρωπο να ξεσπάει σε λυγμούς. Πριν τρεις νύχτες, το μόλις δύο εβδομάδων μωρό του Σαμίρ, ανέβασε υψηλό πυρετό. Εννοείται πώς στον οικισμό του (από τις αποκλεισμένες κατεχόμενες περιοχές) δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αντιμετωπίσεις οποιοδήποτε επείγον περιστατικό, πόσο μάλλον ένα νεογνολογικό. Ο Σαμίρ, πανικόβλητος, πήρε το μωρό αγκαλιά και ξεκίνησε (με τα πόδια, όπως πάντα) να το πάει στο νοσοκομείο, στην «άλλη πλευρά».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)